Killer Clown : John Wayne Gacy

Ποιος ήταν ο John Wayne Gacy;

Ο John Wayne Gacy ήταν ένας κατά συρροή δολοφόνος και βιαστής που δολοφόνησε τουλάχιστον 33 έφηβα αγόρια και νεαρούς άνδρες στην κομητεία Cook του Illinois, θάβοντας τους περισσότερους κάτω από το σπίτι του. Μερικές φορές γνωστός ως ο " Killer Clown " για τη συνήθειά του να ντύνεται με στολή κλόουν και μακιγιάζ, ο Gacy είχε μια κακοποιητική παιδική ηλικία και πάλευε με την ομοφυλοφιλία του. Ο Gacy διέπραττε όλους τους φόνους στο σπίτι του στο Norwood Park, παρασύροντας τα θύματά του εκεί με την υπόσχεση οικοδομικών εργασιών ή κάποιο άλλο τέχνασμα. Έπειτα κακοποιούσε σεξουαλικά τα θύματα του, στην συνέχεια τους βασάνιζε πριν τους σκοτώσει, τις περισσότερες φορές με στραγγαλισμό. Ο Gacy συνελήφθη το 1979 και τον επόμενο χρόνο καταδικάστηκε για 33 φόνους. Ο Gacy εκτελέστηκε το 1994.

Παιδική ηλικία

Ο John Wayne Gacy γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1942 στο Chicago από τον John Stanley Gacy και τη Marion Elaine Robison. Ο πατέρας του, μηχανικός επισκευής αυτοκινήτων και βετεράνος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, πάλευε με τον αλκοολισμό και χτυπούσε τον John και τις δύο αδελφές του με ένα λουρί ξυραφιού αν θεωρούσαν ότι είχαν κακή συμπεριφορά τους. Ο πατέρας του Τζον τον υποτιμούσε συχνά, τον αποκαλούσε ηλίθιο και τον συνέκρινε απαξιωτικά με τις αδελφές του.

Το ψυχοσεξουαλικό ιστορικό του Gacy ξεκίνησε μεταξύ της ηλικίας των 6 και 10 ετών, όταν μια έφηβη κόρη ενός φίλου της μητέρας του φέρεται να τον έγδυσε και να έπαιξε μαζί του. Ο Gacy παρενοχλήθηκε σε νεαρή ηλικία από έναν οικογενειακό φίλο και εργολάβο, ενώ μεταξύ των ηλικιών 10 και 12 ετών, ο Gacy και ένας φίλος του κατηγορήθηκαν ότι χάιδεψαν σεξουαλικά ένα νεαρό κορίτσι.

Αρρωστημένο, υπέρβαρο, ασυντόνιστο παιδί, ο Gacy δεν ήταν σε θέση να αποδώσει στα αθλήματα ή να συνδεθεί με παιδιά της ηλικίας του. Υπέφερε από αποξένωση στο σχολείο, καθώς δεν μπορούσε να παίξει με άλλα παιδιά λόγω μιας συγγενούς καρδιακής πάθησης, την οποία ο πατέρας του θεωρούσε άλλη μια αποτυχία. Ως έφηβος είχε συχνές κρίσεις και λιποθυμίες και μπαινόβγαινε τακτικά σε νοσοκομεία, αν και ο πατέρας του τον κατηγορούσε ότι προσποιούταν τις ασθένειες για να τραβήξει την προσοχή. Ο Gacy συνειδητοποίησε αργότερα ότι τον έλκυαν οι άνδρες και βίωσε μεγάλη αναταραχή σχετικά με τη σεξουαλικότητά του.

Καριέρα και οικογενειακή ζωή

Παρά το γεγονός ότι δεν αποφοίτησε από το λύκειο, ο Γκέισι παρακολούθησε και αποφοίτησε από το Northwestern Business College στο Chicago και στη συνέχεια εργάστηκε ως πωλητής και διευθυντής σε μια εταιρεία υποδημάτων. Το 1964 γνώρισε και αρραβωνιάστηκε τη Marlynn Myers, της οποίας ο πατέρας είχε τρία εστιατόρια KFC στο Waterloo της Iowa. Ο Gacy μετακόμισε εκεί για να διευθύνει τα εστιατόρια, και αυτός και η Myers απέκτησαν δύο παιδιά μαζί.

Ο Gacy έγινε αυτοδημιούργητος εργολάβος οικοδομών και αρχηγός περιφέρειας των Δημοκρατικών στα προάστια του Chicago τη δεκαετία του 1970. Αργότερα υπέθεσε ότι η πολιτική του εμπλοκή μπορεί να ήταν μια προσπάθεια να ανταγωνιστεί τον πατέρα του, ο οποίος χλεύαζε το ενδιαφέρον του για την πολιτική. "Και ίσως ήταν ένας τρόπος για να κερδίσει την αποδοχή", είπε ο Gacy. "Πάντα έψαχνα για αποδοχή, επειδή ο πατέρας μου με έκανε να νιώθω ότι ποτέ δεν ήμουν αρκετά καλός".

Αγαπητός στην κοινότητά του, ο Gacy διοργάνωνε πολιτιστικές συγκεντρώσεις και ήταν ενεργός σε πολιτικές οργανώσεις και στην ομάδα πολιτών Jaycees. Ο Gacy αργότερα αποκάλεσε αυτή την περίοδο την πιο ευτυχισμένη της ζωής του και κέρδισε ακόμη και τον πολυπόθητο έπαινο του πατέρα του, ο οποίος είπε ότι είχε κάνει "λάθος" για τον Gacy. "Τότε, σκεφτόμουν να βάλω υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος", είπε ο Gacy, "Μετά από αυτό, ήθελα να βάλω υποψηφιότητα για δήμαρχος, και αν αυτό πετύχαινε, θα έβαζα υποψηφιότητα για την πολιτειακή γερουσία. Δεν έβλεπα κανένα όριο".

Ο Gacy ήταν μέλος της λέσχης κλόουν "Jolly Joker" στην περιοχή του Chicago- και εμφανιζόταν συχνά με στολή κλόουν και μακιγιάζ σε παιδικά πάρτι, φιλανθρωπικούς εράνους και άλλες εκδηλώσεις ως τα alter ego του "Pogo the Clown" ή "Patches the Clown". Χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας με ντετέκτιβ ενώ βρισκόταν υπό παρακολούθηση, ο Gacy μίλησε για τη δουλειά του ως κλόουν, σημειώνοντας: "Οι κλόουν μπορούν να ξεφύγουν με φόνο".

Πρώτες σεξουαλικές επιθέσεις και σύλληψη

Το 1968, ο Gacy κατηγορήθηκε για σεξουαλική επίθεση σε ένα έφηβο αγόρι και για απόπειρα επίθεσης σε ένα άλλο. Ο ίδιος αρνήθηκε σθεναρά τις κατηγορίες αυτές και ορισμένα μέλη της κοινότητας πίστεψαν αυτόν αντί για το θύμα. Έπεισε έναν από τους υπαλλήλους του να επιτεθεί στο θύμα σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να τον εμποδίσει να καταθέσει, σύμφωνα με το Killer Clown. Ο Gacy καταδικάστηκε και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 10 ετών, μετά την οποία η σύζυγός του τον χώρισε και έλαβε την πλήρη κηδεμονία των παιδιών τους.

Υπόδειγμα κρατούμενου, ο Gacy αποφυλακίστηκε με αναστολή το καλοκαίρι του 1970, αφού εξέτισε 18 μήνες από την ποινή του. Ωστόσο, ο Gacy συνελήφθη και πάλι τον επόμενο χρόνο, αφού ένας άλλος έφηβος ισχυρίστηκε ότι τον παρέσυρε στο αυτοκίνητό του και τον οδήγησε στο σπίτι του, όπου ο Gacy προσπάθησε να τον βιάσει. Οι κατηγορίες αποσύρθηκαν όταν το αγόρι δεν εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της δίκης. Με την οικονομική βοήθεια της μητέρας του, ο Gacy αγόρασε ένα σπίτι στο Norwood Park του Ιλινόις, στο οποίο θα γίνονταν όλοι οι μελλοντικοί του φόνοι.

Το 1971, ο Gacy ξεκίνησε μια κατασκευαστική επιχείρηση με την επωνυμία PDM Contractors, η οποία αναπτύχθηκε ραγδαία και έγινε οικονομικά επιτυχημένη. Επίσης, εκείνη τη χρονιά, ο Gacy αρραβωνιάστηκε την Carole Hoff, με την οποία έβγαινε για μικρό χρονικό διάστημα στο λύκειο. Οι δυο τους παντρεύτηκαν το 1972. Οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους του στην PDM Contractors ήταν μαθητές λυκείου και νεαροί άνδρες, τους οποίους προσέγγιζε για σεξ, μερικές φορές υπό την απειλή βίας. Παρ' όλα αυτά, ο Gacy διατηρούσε ένα δημόσιο μέτωπο ως άνθρωπος της κοινότητας, διοργανώνοντας καλοκαιρινά πάρτι που ήταν δημοφιλή και είχαν μεγάλη προσέλευση.

Τα θύματα του John Wayne Gacy

Ο Gacy διέπραξε τον πρώτο του γνωστό φόνο τον Ιανουάριο του 1972, αφού παρέσυρε τον 16χρονο Timothy McCoy στο σπίτι του για να κάνουν σεξ. Το επόμενο πρωί, ο Gacy είδε τον McCoy να στέκεται στην πόρτα του υπνοδωματίου με ένα μαχαίρι και έσπευσε να του επιτεθεί, αποσπώντας το μαχαίρι και μαχαιρώνοντας τον McCoy μέχρι θανάτου. Αργότερα, ο Gacy συνειδητοποίησε καθυστερημένα ότι ο McCoy δεν είχε επιτεθεί ή απειλήσει τον Gacy, αλλά μάλλον κρατούσε το μαχαίρι επειδή μόλις τους είχε φτιάξει πρωινό. Παρ' όλα αυτά, ο Gacy ανακάλυψε ότι έλαβε σεξουαλική ικανοποίηση από τη δολοφονία του McCoy και αργότερα δήλωσε: "Τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι ο θάνατος ήταν η απόλυτη συγκίνηση".

Ένα άλλο από τα θύματα του Gacy ήταν ο John Butkovich, ένας 18χρονος υπάλληλος της PDM, τον οποίο ο Gacy παρέσυρε στο σπίτι του με την υπόσχεση να συζητήσουν την καθυστερημένη πληρωμή. Μόλις έφτασε εκεί, ο Gacy του έδωσε αλκοόλ, τον ξεγέλασε για να του φορέσει χειροπέδες και στη συνέχεια τον στραγγάλισε. Η χρήση χειροπέδων έγινε συχνή μέθοδος για τον Gacy, ο οποίος μερικές φορές έλεγε στα θύματά του ότι τους έδειχνε ένα "μαγικό κόλπο". Οι γονείς του Butkovich ήταν καχύποπτοι για τον Gacy και κάλεσαν την αστυνομία περισσότερες από 100 φορές, προτρέποντάς την να τον ερευνήσει περαιτέρω.

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, δύο ακόμη νεαροί κατηγόρησαν τον Gacy για βιασμό και η αστυνομία τον ανέκρινε για τις εξαφανίσεις άλλων. Ο Gacy αναφερόταν σε αυτή την περίοδο της ζωής του ως τα "χρόνια της κρουαζιέρας", όταν διέπραξε τους περισσότερους φόνους του. Τα περισσότερα από τα θύματά του θάφτηκαν στην ιδιοκτησία του, ενώ αρκετά από αυτά τοποθετήθηκαν σε κοινό τάφο κάτω από το χώρο του σπιτιού του. Ένα από τα θύματά του, ένας 17χρονος υπάλληλος της PDM ονόματι Gregory Godzik, είπε στην οικογένειά του ότι ο Gacy τον είχε διατάξει νωρίτερα να σκάψει τάφρους στο χώρο που σέρνεται στο σπίτι του- ο Gacy είπε αργότερα στην αστυνομία ότι κανόνισε αυτή την εργασία για να δημιουργήσει χώρο για τάφους.  Αφού ο Godzik εξαφανίστηκε, η οικογένειά του επικοινώνησε με τον Gacy, ο οποίος τους είπε ότι ο Godzik είχε εκμυστηρευτεί στον Gacy ότι σχεδίαζε να φύγει από το σπίτι του.

Ο Gacy σκότωσε αρκετά ακόμη θύματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ένα από αυτά που άφησε ζωντανό ήταν ο Robert Donnelly, ένας 19χρονος φοιτητής που απήγαγε από μια στάση λεωφορείου στο Chicago. Αφού τον έφερε στο σπίτι του, ο Gacy βίασε και βασάνισε τον Donnelly, βουτώντας επανειλημμένα το κεφάλι του σε μια μπανιέρα μέχρι να λιποθυμήσει και εκτελώντας ψεύτικες εκτελέσεις με ένα αεροβόλο όπλο. Ο Donnelly πονούσε τόσο πολύ που παρακαλούσε τον Gacy να τον σκοτώσει, αλλά ο Gacy τον άφησε και τον προειδοποίησε να μην το πει σε κανέναν. Ωστόσο, ο Donnelly τον κατήγγειλε στην αστυνομία. Όταν οι αστυνομικοί έκαναν έρευνα, ο Gacy είπε ότι επρόκειτο για συναινετική συνάντηση "σεξουαλικής δουλείας" και η αστυνομία τον πίστεψε. Ο Gacy σκότωσε άλλο ένα θύμα ένα μήνα αργότερα.

Έρευνα και σύλληψη

Μέχρι το 1978, ο χώρος του Gacy δεν είχε πλέον χώρο για τα πτώματα, σύμφωνα με τον Killer Clown, και άρχισε να πετάει τα θύματά του στον ποταμό Des Plaines από μια γέφυρα. 

Στις 11 Δεκεμβρίου 1978, ο 15χρονος Robert Piest εξαφανίστηκε αφού είπε στη μητέρα του ότι επρόκειτο να συναντήσει τον Gacy για να συζητήσουν μια πιθανή δουλειά σε οικοδομή. Η οικογένεια του Piest υπέβαλε δήλωση εξαφάνισης στην αστυνομία, η οποία οδήγησε σε έρευνα στο σπίτι του Gacy στο Norwood Park. Οι αρχές ανακάλυψαν εκεί διάφορα ύποπτα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων αστυνομικά σήματα, ένα πιστόλι, υποδερμικές βελόνες, πορνογραφικές ταινίες και αντικείμενα που αργότερα έμαθαν ότι ανήκαν σε κάποια από τα θύματα του Gacy.

Μετά από μακρά περίοδο αστυνομικής παρακολούθησης και έρευνας, η αστυνομία ανακάλυψε στο σπίτι του Gacy μια απόδειξη που ανήκε στον Piest, γεγονός που αντικρούει τον ισχυρισμό του Gacy ότι δεν είχε καμία επαφή με τον Piest την ημέρα που εξαφανίστηκε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα περαιτέρω έρευνες στο σπίτι του Gacy, οι οποίες τελικά οδήγησαν στην ανακάλυψη αρκετών τάφρων γεμάτων με ανθρώπινα λείψανα στον υπόγειο χώρο κάτω από το σπίτι του. Ο Gacy τελικά ομολόγησε ότι σκότωσε περίπου 30 ανθρώπους.

Το 1979, μήνες μετά τη σύλληψη του Gacy, το σπίτι του στο Norwood Park του Illinois διαλύθηκε σε μια προσπάθεια να βρεθούν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία. Την επόμενη χρονιά, το σπίτι και όλα τα κτίσματα στο ακίνητο κατεδαφίστηκαν και τελικά χτίστηκε ένα νέο σπίτι στο οικόπεδο. Σύμφωνα με έναν εργάτη που συμμετείχε στην κατεδάφιση του σπιτιού του Gacy, "αν ο διάβολος είναι ζωντανός, έζησε εδώ".

Δίκη και καταδίκη

Η δίκη του Gacy άρχισε στις 6 Φεβρουαρίου 1980. Καθώς ο Gacy είχε ομολογήσει τα εγκλήματα, τα επιχειρήματα επικεντρώθηκαν στο κατά πόσον θα μπορούσε να κηρυχθεί παράφρων και συνεπώς να μεταφερθεί σε κρατικό ψυχιατρείο. Ο Gacy πέρασε εκατοντάδες ώρες με γιατρούς στο σωφρονιστικό κέντρο Menard στο Τσέστερ του Ιλινόις και υποβλήθηκε σε μια σειρά ψυχολογικών εξετάσεων. Ο Gacy προσπάθησε να υποστηρίξει ότι είχε διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας και ότι το μυαλό του ήταν διχασμένο ανάμεσα στις προσωπικότητες ενός εργολάβου, κλόουν, πολιτικού και αστυνομικού με το όνομα "Bad Jack". Ο Gacy ισχυρίστηκε ότι ο "Bad Jack" μισούσε την ομοφυλοφιλία και θεωρούσε τις αρσενικές πόρνες και ορισμένα από τα θύματα του Gacy ως "αποβράσματα, αδύναμους, ηλίθιους [και] υποβαθμισμένους".

Ο Gacy δήλωσε αθώος λόγω παραφροσύνης και δικάστηκε με 33 κατηγορίες για φόνο. Η εισαγγελία υποστήριξε ότι ο Gacy ήταν λογικός και είχε τον έλεγχο των πράξεών του, επισημαίνοντας τα περίτεχνα βήματα που έκανε ο Gacy για να προετοιμάσει και να αποκρύψει τους φόνους του. "Αυτές ήταν σίγουρα οι πράξεις ενός ανθρώπου ικανού να προνοεί, να ενεργεί προς το συμφέρον του υπό πίεση και να θυμάται τις λεπτομέρειες των εγκληματικών του δραστηριοτήτων", δήλωσε ο επικεφαλής εισαγγελέας William Kunkl. Ειδικοί ψυχικής υγείας κατέθεσαν και για τις δύο πλευρές σχετικά με την ψυχική κατάσταση του Gacy.

Στις 12 Μαρτίου 1980, μετά από σύντομη συζήτηση των ενόρκων, ο Gacy κρίθηκε ένοχος για τη διάπραξη 33 δολοφονιών και έγινε γνωστός ως ένας από τους πιο αδίστακτους κατά συρροή δολοφόνους στην αμερικανική ιστορία.

Ο Gacy φυλακίστηκε στο σωφρονιστικό κέντρο Menard στο Chester για 14 χρόνια, κάνοντας έφεση κατά της ποινής και προσφέροντας αντιφατικές δηλώσεις σχετικά με τους φόνους σε συνεντεύξεις. Παρόλο που είχε ομολογήσει προηγουμένως, ο Gacy αρνήθηκε αργότερα ότι ήταν ένοχος για τις κατηγορίες και είχε δημιουργήσει έναν τηλεφωνικό αριθμό 900 με μια 12λεπτη ηχογραφημένη δήλωση που δήλωνε την αθωότητά του.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Menard, ο Gacy ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες, ιδίως με τη ζωγραφική. Οι πίνακές του παρουσιάστηκαν στο κοινό μέσω έκθεσης σε γκαλερί του Chicago. Πολλοί από τους πίνακές του απεικονίζουν τον Gacy ως "Pogo the Clown". Το 2017, ο οίκος δημοπρασιών Mullock's Auctions στο Shropshire του Ηνωμένου Βασιλείου δημοπράτησε αρκετά από τα έργα τέχνης του Gacy, καθώς και φωτογραφίες από τη σκηνή του εγκλήματος από τη δίκη του Gacy.

Θάνατος και τελευταία λόγια

Αφού το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αρνήθηκε να εκδικάσει την τελευταία έφεση του Gacy τον Οκτώβριο του 1993, ορίστηκε ημερομηνία εκτέλεσης για τις 10 Μαΐου 1994 στο Σωφρονιστικό Κέντρο Stateville στο Crest Hill του Illinois. Πριν από τον θάνατό του, ο Gacy δήλωσε ότι οι οικογένειες των θυμάτων δεν θα παρηγορηθούν από τον θάνατό του και κατηγόρησε την πολιτεία ότι τον δολοφόνησε. Τα τελευταία του λόγια φέρεται να ήταν "Kiss my a--", ωστόσο ο εισαγγελέας που δίκασε την υπόθεση και παρακολούθησε την εκτέλεσή του δήλωσε ότι ο Gacy δεν μίλησε τις τελευταίες του στιγμές. Ο Gacy εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση.

Στα χρόνια που ακολούθησαν τη σύλληψη του Gacy, υπήρχαν παρατεταμένες ανησυχίες ότι ο Gacy μπορεί να ήταν υπεύθυνος για τους θανάτους άλλων ανθρώπων, τα πτώματα των οποίων δεν έχουν βρεθεί ακόμη. Και όταν η αστυνομία ανακάλυψε ανθρώπινα λείψανα στο σπίτι του Gacy το 1978, οκτώ πτώματα δεν μπόρεσαν να αναγνωριστούν. Τον Ιούλιο του 2017, οι αρχές της κομητείας Cook χρησιμοποίησαν στοιχεία DNA για να ταυτοποιήσουν ένα από αυτά τα αγνώστου ταυτότητας θύματα ως τον 16χρονο James "Jimmie" Byron Haakenson, ο οποίος είχε δηλωθεί ως αγνοούμενος από το 1976. Τον Οκτώβριο του 2021, η εξέταση DNA ταυτοποίησε ένα άλλο θύμα του Gacy ως τον 21χρονο Francis Wayne Alexander, ο οποίος επίσης εξαφανίστηκε το 1976.